HOCALI KATLİAMI * KHOJALY GENOSIDE * “BÜYÜMEZ ÖLÜ ÇOCUKLAR”
Bugün HOCALI katliamının 31. yılı. Ermenilerin Rus askerleri desteğinde yapmış oldukları SOYKIRIMDA katledilmiş olan AZERİ KARDEŞLERİMİZE rahmet dilerim. Batı dünyası o kadar iki yüzlüdür ki; 1915 senesinde Ermeni’lerin Rusya ve Avrupa ülkeleri tarafından kışkırtılarak savaş halinde olan Osmanlı’ya baş kaldırmaları, yöredeki insanları kırımdan geçirmeleri sonucu başlayan kırışmayı nerede ise SOYKIRIM olarak tanımlarken ve Ermeni yalanlarına itibar ederlerken yakın tarihte 1992 25/26 Şubat ayında meydana gelen HOCALI KATLİAMINDA Ermeni’ler tarafından vahşice öldürülen Azeri kardeşlerimizi görmezden, bilmezden geliyorlar.
Hocalı Katliamı (Azerice: Xocalı soyqırımı), Karabağ Savaşı sırasında 26 Şubat 1992 tarihinde Azerbaycan’ın Dağlık Karabağ bölgesindeki Hocalı kasabasında yaşanan ve Azeri sivillerin Ermenistan’a bağlı kuvvetler tarafından toplu şekilde öldürülmesi olayıdır. İnsan Hakları İzleme Örgütü, Hocalı Katliamı’nı Dağlık Karabağ’ın işgalinden bu yana gerçekleşen en kapsamlı sivil katliamı olarak nitelendirmiştir.
Vahşetin dehşetini yaşayan Beyrutlu Ermeni gazeteci Daud Kheyriyan, gördüklerini, “Haçın Hatırı İçin” (For the Sake of Cross) isimli kitabında şöyle yazdı:
“Gaflan denen ve ölülerin yakılmasıyla görevli Ermeni grup, Hocalı’nın 1 kilometre batısında bir yere 2 Mart günü 100 Azeri ölüsünü getirip yığdı. Son kamyonda 10 yaşında bir kız çocuğu gördüm. Başından ve elinden yaralıydı. Yüzü morarmıştı. Soğuğa, açlığa ve yaralarına rağmen hâlâ yaşıyordu. Çok az nefes alabiliyordu. Gözlerini ölüm korkusu sarmıştı.
O sırada Tigranyan isimli bir asker onu tuttuğu gibi öteki cesetlerin üstüne fırlattı.Sonra tüm cesetleri yaktılar. Bana sanki yanmakta olan ölü bedenler arasından bir çığlık işittim gibi geldi. Yapabileceğim bir şey yoktu. Ben Şuşa’ya döndüm. Onlar Haç’ın hatırı için savaşa devam ettiler.”