Liyakat meselesi bugünlerde en çok karşılaştığım konuların başında geliyor… Etrafımda torpilli iş yapan kişi sayası o kadar çok ki, inanılmaz !!! Her zaman söylerim okuyup proje yapıp, tarihi bir buluş yapman hiç önemli değil en güzeli bir aracı bul tanıdık bul Bir Kartvizitin arkasına hamili kart sahibi tanıdığımdır gereğinin yapılmasını arz ederim yazısı yada CV ye önemli yerde ki bir kişinin ismini yaz işi kap !!! Bu kadar kolay mı kolay !!!! Liyakat işin Ehli olmak hak getire, işi bilmesen “de olur, zaman bol öğrenirsin yada öğrenmesen de olur önünde biriken işler de umurunda olmaz, insanlar beklesin işleri ne dimi !!!
Her isteyene randevu verme, seni önemli biri sansınlar her zaman halkın içinde dolaşma seni gördüklerinde, çölde vaha gördük sansınlar….
Telefonlara çıkma çünkü seni arayan mutlaka işi düşmüştür, zaten yapamayacağın iş çünkü işi bilmiyorsun, vereceğin cevap da öyle siyasi olsun ki, komedi baş tacımız !!!
Herkes bir makama oturduğunda o makamın geçici olduğunu hiç hatırlamıyor, sanki ömür boyu o koltukta varlığını sürdürecek Hele bir de işi bilmediği halde Kraldan çok kralcı olanlar yok mu işte onlara bitiyorum idolüm onlar benim….
Yöneticilikte kariyer, liyakat ve adalet esaslı bir değişiklik önermesi, yapsak inanın bana koltuklar boşalır, kimse kalmaz, ama yok biz böyle alıştık sonuçta öyle şeyler yapmayız çünkü kişiler hak ettiği şekilde yönetilir….
Laf aramızda, Liyakat söz konusu olan yerde işi bilmeyen kendi kararlarını veremeyen oradan oraya milleti sürükleyen prosedür, protokol gereksiz bir sürü mevzuat karşımıza hep çıkar!!!
Bir iş yapmaya kalksanız bir dakikalık işi , İşi bilmeyen yöneticiler sayesinde günlerce uğraşmak zorunda kalırsınız, herkes bir birine yollar ve kimse kendi üstüne yükü almamak adına, milletin canına okur….
Tabi söz konusu olan liyakat olunca konu ile ilgili herkes liyakat sahibi herkes işi en iyi bilen en güzel şekilde işini yapan insanlara dönüşmüyorlar mı işte ona bitiyorum bu ülkede Liyakatlı olan bulmak zor azizim…
Oysa asıl tarifi Resul-i Ekrem Efendimiz yapmış:
Peygamber Efendimiz; yöneticiliğin talep edilmesini gücün kötüye kullanılması ihtimali dolayısıyla yasaklamıştır. Bu yüzdendir ki bizim kadim geleneklerimizde “görev istenmez; verilir” anlayışı hâkimdir. Hizipçilik, cemaatçilik, hemşericilik ve akrabacılık gibi mevzular uygulamaların da ne dinimizde ne de geleneklerimizde yeri yoktur. İnsanoğlunun takdir görme, şöhret, para pul kazanma, makamın gücünden güç alma gibi son derece seküler kaygıları yöneticilik ile mümkün olabilmektedir.
Bundan dolayı Peygamberimiz, “Kişinin mal ve makama düşkünlüğünün dinine verdiği zarar, bir koyun sürüsünün içine salıverilmiş iki aç kurdun o sürüye verdiği zarardan daha büyüktür.” buyurmuştur. “Mal ve makam düşkünlüğü koyun sürüsüne dalmış aç kurtların verdiği zarardan çok daha büyüktür, deniliyor.
02:00
02:00
News
Genel
Köşe Yazarları
Köşe Yazarları
Köşe Yazarları
Köşe Yazarları
